Չամադանով, մեծ պաշարով ճանապարհ ընկանք,
Հասանք Արցախ ու հասկացանք, որ արի ու տես,
Մեր կողմերից երկուսս ենք` նշանածս ու ես:
Երկար ժամանակ է, ինչ ես ու հարսնացուս ուզում ենք գնալ Արցախ: Վերջապես ամսի 22-ին ճանապարհ ընկանք:
Արդեն շատ ուշ էր, երբ հասանք Արցախ, որը մեզ դիմավորեց մառախուղով ու անձրևով: Հոգնած մեռնում էինք. տեղավորվեցինք ու միանգամից քուն մտանք: Առավոտյան նոր տեսանք թե որտեղ ենք ապրում.
Ու սկսվեցին մռայլ, բայց ուրախ օրերը:
Ստեփանակերտում մի լավ շրջեցինք...
Հետո Գնացինք Շուշի
ՈՒ ինչքան էլ Գեղեցիկ ու կախարդիչ լիներ Արցախը, միևնույն է ԵՐԵՎԱՆԻՑ ԼԱՎԸ ՉԿԱ
Facebook
0 Մեկնաբանություններ:
Post a Comment